Sunday, December 28, 2008

เปลี่ยน


เพื่อนของสามีแวะมากินข้าวเย็นที่บ้าน บนสนทนาออกรสชาดมากกว่ารสจัดจ้านของอาหารที่ทำวันนี้
เพื่อนคนนี้เป็นคนดี เป็นเกย์ เป็นคนอเมริกัน อายุต้นสี่สิบ เช่าอพารต์เมนท์อยู่คนเดียว ทำงานอยู่ ดี ซี
จุดมุ่งหมายหลักในปีหน้า คือแสวงหาการเปลี่ยนแปลงในชีวิต กำลังหาคู่ชีวิต คนดีที่รู้ใจ คนที่เปิดใจกว้าง
เพื่อนเล่าว่า หาคนดีอยากมากๆ หามาหลายปีแล้ว ยังหาไม่เจอ หาคนที่รู้ใจอยากที่สุด อยู่คนเดียวมานาน ความเหงาเป็นเพื่อนใกล้ตัว ถึงจุดที่่ต้องเปลี่ยนชีวิต

เปลี่ยนชีวิต เพื่อให้ชีวิตเปลี่ยน หากขุดให้ลึก เข้าใจให้มากขึ้น ขบวนการเปลี่ยนแปลงชีวิต เกิดขึ้นได้ทุกนาที
เกิดขึ้นได้เมื่อมีความระลึก ตั้งมั่น มีสติอยู่กับเหตุการณ์ในปัจจุบันขณะอย่างจริงใจ
ความแน่วแน่ของใจที่ตั้งมั่น พาไปสู่ปัญญา ปัญญาเสริมความตั้งมั่น ให้ใจจดจ่อกับวินาที

ฟังเรื่องของเพื่อนด้วยความเข้าใจ เราชื่นชมขบวนการเปลี่ยนแปลง เพราะเป็นประสบการณ์ที่กำลังเผชิญอยู่ทุกวัน
ไม่ว่าจะเป็นความเปลี่ยนแปลงที่ตั้งใจให้เกิดขึ้น เปลี่ยนเพราะหมดใจกับสิ่งเดิมๆ หรือเปลี่ยนเพราะเป็นขบวนการธรรมชาติ

เปลี่ยนก็คือเปลี่ยน ปรับนำไปสู่การเรียนรู้สิ่งใหม่ เห็นปัญญาสดๆ

ไปเปลี่ยนชีวิตกันเถอะ

Saturday, December 27, 2008

สังเกต


สังเกตภาพความเีงียบ สังเกตได้ถนัด ถ้วนถี่ ตอนที่คาเฟอีนไหลลงท้อง เร่งหัวใจให้เต้นแรงขึ้น

ความเงียบไม่มีหน้าตา ไม่มีคู่แฝด แต่มีลักษณะเฉพาะตัว เดินมาหาเมื่อไหร่ ทุกอย่างรอบกาย เปี่ยมพลัง เปี่ยมปิติ
ความเีงียบกุมความคิดที่มักเดินแตกแถว ออกไปหลายๆทิศทาง ให้กลับมา ให้เข้าที่เข้าทาง
เงียบ มี สมาธิ มีความจดจ่อ มีความอ่อนน้อมของความจริงเป็นผู้ตะล่อมผู้แตกแถวให้กลับเข้าที่

บางคนกลัวความเงียบ มีเหตุผลว่า ความเงียบคือความไม่รู้ ไม่ดี ไม่งาม
บางคนต้องอยู่ในที่ๆมีเสียง มีความสับสน ปนวุ่นวาย กลัวความเงียบ เราคิดตรงข้าม

ชอบความเงียบ ยิ่งชอบมากๆคือ ภาพและพลังของความเงียบ

ถ้าใครไม่เคยเห็น ต้องหัดสังเกต ความเงียบมีหน้าตาแปลกๆ สวยพิเศษ

ยิ่งเงียบ ยิ่งเห็นชัด

Friday, December 26, 2008

สงัด


สงัดเงียบ ยามใกล้เที่ยงคืน
ไหล นิ่ง ความคิดนวล ยามสงบ
ความเงียบเปรียบเป็นทรัพย์ ใจจดจ่อ ความคลุมเครือกระจ่าง
แจ้ง กลางค่ำคืน คือ ความคิด
ยามสงัด ความสงบเริ่มลึก ความชัดเจน เดินมาหา
สงัดเงียบ ดังลึก กึกก้องในใจ คือ ความคิด

Thursday, December 25, 2008

ระวัง



เมื่อเก้าเดือนก่อน ได้โคมไฟตั้งโตีะ ทรงสูง ร่างสวย เหมือนของเก่ามีค่ามาจากแดนไกล
สวยจนหลอกตา ต้องใจ รีบซื้อไว้ เพราะราคาไม่แพง ได้มาจากร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้าราคาถูก
โคมไฟอันนี้พิเศษ เพราะเราให้คุณค่า สร้างความผูกพัน รวมเรื่องราวเข้าไว้ด้วยกัน
ติดใจโคมไฟเพราะให้มากกว่าความสว่าง ให้แรงบันดาลใจ
เวลานั่งใกล้โคมไฟดวงนี้ อ่านได้ เขียนดี ไม่มีหยุด

วัันนี้ได้โคมไฟอันใหม่เป็นของขวัญวันคริสต์มาสจากญาติของสามี

กลับมาบ้านรีบ ปรับมุม หาบ้านใหม่ให้โคมไฟใหม่ ย้ายโคมไฟอันเก่าอันโปรด
หมุนไป ย้ายมา หาบ้านใหม่ให้โคมไฟทั้งสอง
เอี้ยวตัวกลับ โคมไฟอันเก่าตัวโปรด หล่นปุ๊บบนพื้นไม้ มือไม่ไว ใจไม่ทัน
โพล้ง เพร้ง โครงไม้ที่เป็นร่างของโคมไฟ แตกออกเป็นส่วน ส่วน

ระวัง แค่ไหนก็ไม่ทัน ระวังมากจนสิ่งที่คาดไม่ถึงเกิดขึ้น

เป็นบทเรียน เป็นบทให้ระวังในชีวิต

กลัวนั่น กลัวนี่ กลัวความไม่ดี กลัวสามีทำโคมไฟแตก

ในที่สุด กลับกลายเป็นตัวเอง ผู้ซึ่งเฝ้าระวัง ระแวง ทำของแตกเอง

ไม่ต้องโทษใคร เสียงโคมไฟอันงาม หล่นลงพื้น แตกเป็นเสี่ยงๆ

เป็นเสียงเตือนตัวเอง ระวังมากเกินไป ความระวังแว้งมากัดใจตัวเอง

ระวังได้ ระวังดี ตอนนี้มีสกอ็ตเทปติดรอบโคมไฟดวงโปรด เป็นสัญลักษณ์บอกว่า

ทุกอย่างแตกได้ แม้กระทั่ง ความระวัง

Tuesday, December 23, 2008

ของขวัญ



ของขวัญวันปีใหม่ คิดไว้ในใจนานแล้ว ไม่ใช่รองเท้าคู่ใหม่ ไม่ใช่อะไรๆที่หาซื้อได้ตามร้าน
ที่คิดไว้ในใจคือ การปล่อยวางอย่างตั้งใจ

ราคาไม่ลด มูลค่านับไม่ถ้วน หาได้ที่ใจ ใจเดียว เด็ดเดี่ยว

ยิ่งตั้งใจปล่อย ยิ่งวางพันธนาการลง โน้มน้าวความคาดหวัง ดึงลงให้ติดดิน
ปลดปลายความกังวล ทิ้งความสับสน ปล่อยซะ ปล่อยไป
ไม่ต้องตีตั๋วกลับ ทำใจให้สุภาพ รับความเปลี่ยนแปลง

พรุ้งนี้จะตื่นมาให้ของขวัญชิ้นพิเศษ กับ ตัวเอง

Monday, December 22, 2008

สวยคืออารมณ์


สวย เศร้า เหงา คืออารมณ์
ลมพัด ผ่านมาลึกๆ ใจคือตัวกำหนด
บาง บ้าง ทางร้างแรก ใจกำหนดทางได้ กายกำหนดใจ

เศร้า เพราะหนาวมา ตรึง แข็ง เข้ม ดื้อ คือกายา
หนาวมามาก ใจ กาย ห่างร้าง จางกัน หมดสัมพันธ์ ขาดสัญจร

เหงาบ้าง เศร้าบางครั้ง คือความเคลื่อนไหวของอารมณ์
สวยมั้ย ใช่ เหงาปนเศร้าคือความสวย

อารมณ์มีหลายลักษณ์ เหงา เศร้า สวย

ขรุขระ


ขรุขระ ไม่ได้เขียนคำนี้มานาน นานพอๆกับคราบความขรุขระที่ผ่านมาในการเดินทาง

เมื่อวันก่อนยังสนุก สงบ สบายใจ มาวันนี้ ขรุขระอีกแล้ว เดินไปย่ำมา ขุๆขระๆ ก่อตัวเป็นระยะ

จนต้องหยุดมอง

มองทางเดินที่ผ่านมา เอ้า คิดว่าดีแล้ว เหลียวหันมาอีกที มีเรื่องให้ขบคิด แล้วแปดพันเก้า

งานการ ยิ่งสูง ยิ่งหนาว ภาระรับผิด รับชอบ งอกเป็นเงา ทำเยอะ ผิดเยอะ เรียนรู้เป็นกระบุง

ไม่รู้ ต้องสู้ ไม่ถอย ผิดนี้เป็นครู จะได้รู้ จะได้ดี

ชีวิตต่างแดน มีความขรุขระ โรยไว้ระหว่างทาง เพื่อกันหลง กันพลาด กันลืม (ตัว)

ผ่านเส้นทางตะปุ่ม ตะป่ำ ไปแล้ว จะได้วิ่งลงเขาอีกครั้ง

โอ้หละหนอ ชีวิต

Sunday, December 21, 2008

ไปบ้านป่า



ตอนบ่าย ขับรถไปบ้านป่า ไปคุยเรื่องชีวิตที่ผ่านมากับคนใกล้ใจ

เดินไปตามคลอง ดูสายน้ำ เดินไปอย่างสงบ ชอบชีวิตสงบๆ

ป่าตอนบ่ายในฤดูหนาวให้ความอบอุ่น ให้กำลังใจ เปรียบได้กับบ้าน

บ้านที่ว่า คือบ้านป่า

ความผูกพันกับธรรมชาติก่อตัวขึ้นในใจ ราบรื่น เรี่อยๆ เรียบ มีความเงียบเป็นคำเชิญให้เข้าบ้าน
ผลักกิ่งไม้ เปิดบานหัวใจออกไปสนทนากับเปลือกไม้ มอง ผ่าน เห็น เช่นเป็นไป เห็นใจ ลึกชัดถนัดขึ้น เห็นบ้านหลังใหม่

ชอบไปบ้านป่า ไปเติมความหวัง ไปขอบคุณความสัมพันธ์ของมนุษย์กับธรรมชาติ
ถ้าขาดบ้านป่า ใจอาจราวร้าน เหมือนขาดอู่้ำน้ำ อู่ข้าว เหมือนขาดอากาศ

เดินเหนื่อย พักนั่งบนขอนไม้ผุ เห็นสายน้ำ ยาว กว้าง ไกล ใหญ่ ลึก

ความสงบมีพลัง ความเงียบคืออำนาจ ความงามอยู่ที่หัวใจของคนมอง

ความสุขอยู่ที่ปลายเท้าในบ้านป่า

Wednesday, December 17, 2008

เดือนธันวา




เดือนธันวา มีวันหยุดหลายวัน เพราะเข้าหน้าเทศกาล เตรียมเปลี่ยนปฎิทินรับปีใหม่ ปีเก่าลาไป เดือนใหม่หมุนมา
เหมือนมีเพื่อนเตือนบอกว่า การเดินทางมุ่งหน้าไปสู่จุดหมายต่อไปกำลังจะเริ่มขึ้น เดินแวะผ่านชีวิตในปีนี้
เวลานำเหตุการณ์มาให้ชีวิต เดือนหน้าจะเริ่มเดิินทางต่อ หยุดบ้าง ค้างแรมก็ดี เพราะชีวิตมักเป็นเช่นนี้
หมุนมากๆ จะเวียนหัว เวียนใจ จอดป้ายข้างทาง ชม ดม ดูชีวิต ความสุขใจใกล้แค่เอื้อม

เดือนธันวาต้องบอกลาปีเก่า นั่งคิดถึงชีวิตในรอบเกือบสิบสองเดือนที่ผ่านมา
มีหลายเรื่องดีๆให้คิด ให้ยิ้ม ให้ขอบคุณ มีหลายโอกาสให้ทบทวน ดูใหม่ ทำใหม่

เดือนหน้าช่วยบอกจังหวะ จับชีพจรชีวิตใหม่

แต่ก่อนจบเดือนนี้ มีงานค้างคาต้องสะสางเต็มโต๊ะ ต้องทำให้เสร็จก่อนเริ่มเดือนหน้า

ชีวิตน่าสนใจเพราะช่วงเปลี่ยนของเดือน คือ สัญลักษณ์ของการเปลี่ยนผ่าน เดือนธันวา สู่ เดือนมกรา

ปีนี้ หรือ ปีหน้า อีกสามร้อยหกสิบห้าวัน ขบวนการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น ซ้ำแล้ว ซ้ำอีก

Tuesday, December 16, 2008

ดวงใจในชะตา



ดวงใจในชะตา ชีวิตบอกว่า ไม่มีใครกำหนดเหตุการณ์ใดๆได้
ขอเพียงเฝ้าสังเกต เฝ้ามองความเคลื่อไหว ที่ไปตามดวงใจในชะตา

ในชีวิต

ลมหมุนมาพาหัวใจไปหลายทิศ พาความคิดไปหลายทาง
ทุกวัน เมื่อลมหายใจใหม่ออกมาแตะอากาศ เราถามว่า ใครกำหนดชะตาชีวิต
ทำไมเป็นอย่างนี้ ทำไมเป็นเช่นนั้น
อากาศในโอกาส เริ่มสนทนา เริ่มกระตุ้นพร้อมให้คำตอบเบาๆว่า
ชะตาอยู่ไหน อย่างไร ไม่รู้ใครกำหนด ไม่มีใครตั้งเกณฑ์
ขอให้ดวงใจแน่วแน่ ขอให้ดวงใจตั้งมั่น
ชะตา ฟ้า โอกาส จะเป็นเช่นไร

ดวงใจในชะตาจะยืนนิ่ง สงบ สง่างาม ในชีวิตทุกชะตา

Sunday, December 14, 2008

ถามไถ่


มองภาพต้นไม้ที่ถ่ายไว้หลายปีก่อน

ต้นไม้ ถามไถ่เรื่องการเดินทาง ในชีวิต เราหยุดคิดถึงความหมัศจรรย์ของคำถามและความคิด
มองตาต้นไม้ ตอบกลับไป อย่างไม่ต้องคิด วันนี้ดีใจที่ไม่เจ็บไข้

สามวันก่อน ท้องไส้ปั่นป่วน ต้องให้หมอตรวจ กินอาหารไม่ดี ท้องไม่เดิน
ปวดท้อง ปวดหัว ต้องหยุดทำงาน กายเจ็บ ใจพัก ไม่สบาย ไม่สะดวก

หวนกลับมามองชีวิต ไม่ว่าคนรวย คนล้น คนจน คนดี มีบ้าง ขาดบ้าง
เจ็บไข้ได้ป่วย ช่วยให้ชีวิตหยุดชะงัก หยุดเคลื่อนไหว หยุดอารมณ์ขุ่นมัว
เจ็บกาย ได้ขอบคุณความแข็งแรง ขอบคุณพลานามัย

มองชีวิตในขณะปัจจุบัน ตามความเป็นจริง

Saturday, December 13, 2008

สายน้ำ


สายน้ำ ลำธาร เติบโต ตามทาง ไหลผ่าน ร้านร่อง ไม่ลืมเส้นทาง
ซอยซอก ร๋องเราะ เกาะแก่ง แรงรับ ผ่านไป ไม่ไหลกลับ ไม่ลืมเส้นทาง
น้ำไหล น้ำไป คล้ายๆชีวิต ติดเกาะ ติดแก่ง บ้างแห้ง บ้างล้น ไหลซอก ไหลวน ไม่ลืมเส้นทาง

ไม่ลืมเส้นทาง ผ่านสายน้ำ สายนี้

Monday, December 8, 2008

คลายปม


ปมมีไว้ให้ขยับ ขับ คลาย ยิ่งขมวด ยิ่งแน่น ปมหนา ปมหนัก
ต้องคลายปม

ปมเป็นปล่อง เป็นความเครียด เป็นความคิดที่ไม่ลงลอย
ต้องคลายปม

ปมเป็นปุ่ม เป็นก้อน เป็นคลื่นใต้น้ำ โผล่หน้ามาล่อความสงสัย เดินหายไป ไม่บอกไม่ลา
ต้องคลายปม

ปมเป็นความกระดาก เป็นความกระด้านของอารมณ์ อารมณ์ขุ่น ปมโป่ง
ต้องคลายปม

ปมมาให้คลาย จับให้ติดมือ ดึงให้หย่อน ผ่อนให้เบา

คลายให้ออก คลายปม

Sunday, December 7, 2008

Good Long Ride


วันก่อน เหลือบตา ดูปฏิทิน เห็นอักษรตัวกลมโต ไม่เต็มบรรทัด
ลายมือเหมือนฝรั่งหัดเขียนภาษาไทย ความพยายามเกินความภูมิใจ
มีข้อความสนุกๆว่า ครบรอบแต่งงานห้าปี

อะไรจะเร็วปานนี้ ห้าปีที่อยู่มาเป็นปีที่ห้าของความหรรษาในชีวิต
คิดดูเถอะ คนสองคน ต่างบ้าน ต่างจิต ต่างใจ โคจรมาพบกัน มาใช้ชีวิตร่วมกัน
เริ่มจากบทสนทนาสั้นๆ ง่าย ในร้านกาแฟ
หมุนหมาย กลายมาเป็น มหกรรม มหากาพย์ การเดินทางแห่งชีวิต
ระยะทางจากวันที่หนึ่ง ถึงปีที่ห้า และอีกหลายเวลาในอนาคต
ทั้งหมด ถือเป็น good long ride

ชีวิต ชีวิตคู่ อยู่ด้วยกัน ได้เห็นใจกัน ให้มือแตะมือ ให้ใจจับใจ ให้มั่น
พายุมา โถมกระหน่ำ ใจกับมือ อยู่คู่กัน ไม่หวั่น ไม่ถอย

กี่ปี กี่เดือน ชีวิตคู่ ต้องค้ำชูชีวิตเดี่ยว
คนสองคนคือชีวิตสองจังหวะ หัดผ่อนรับ สั้นยาว หัดหมุน หัดจัดใจ
บางเดือนเหมือนเพลงโศก บางเดือนปรีดาเกินหน้า
สองหัวใจกล่อมกันและกัน เพื่อให้เป็น good long ride

ด้วยใจ


วันนี้ เดินช้า เพราะ ป่าเปียก เปียกฝนปนหิมะหน้าหนาว เดินช้าๆ เดินด้วยใจ
ดินเหนียว ก้อนแข็ง เหี่ยวๆ จับตัวกลม ย่ำเท้าซ้าย ลงเท้าขวา บนดินเปียก เดินด้วยใจ

เดินช้า ค่อยๆคิด ความหนืดบนความเปียกของดิน ขับความคิดให้คมขึ้นอย่างไม่รู้ตัว เดินต่อไป เดินด้วยใจ
เดินไป คิดไป ช้าๆ ความคิดชัด เห็นใบไม้ทะลุถึงเส้นใย เห็นหัวใจไกลถึงความฝัน

ป่า เปลี่ยนแปลง แห้ง เปียก สลับสับกัน ตามฤดูกาล
เราเป็นเฉกเช่นป่า เปลี่ยนแปลงตามกาละ เติบโต ตายตามธรรมชาติ

Wednesday, December 3, 2008

แสงเต้นระบำ


แสงแดด ตอนสาย ในหน้าหนาว เต้นระบำ
หัวใจได้แสง ชีวิตมีความหวัง หน้าหนาว หน้าไหน ถ้ามีแสง ชีวิตจะสวย
แสงเต้นระบำ จังหวะรุมบ้า เร็วๆ ช้าๆ แสงแดดจับปลายนิ้วมือ ซึมสู่ซอกนิ้วเท้า
แสงแดดลุ้นให้เราออกไปเต้นระบำกับชิวิต ในวันหนาว
แดดอ่อน แดดจัดจ้า ขอให้เป็นแดดเถอะ
ไปได้ ไปดี ออกไปเต้นระบำในจัวหวะ ชีวิต

ไม่ลอดผ่านกาลเวลา



kindness คือ คุณค่า คือ ความงาม คือน้ำจากหัวใจ ไม่ลอดผ่านกาลเวลา
วันนี้ วันก่อน วันหน้า kindness คงทน ตรึงตรา
ไม่ลอดผ่านเวลา ไม่เสื่อม ไม่คลาย
kindness คนไหนมีมาก คนนั้นดีมาก
ได้ความสุขใจ เพราะมี kindness

คุณค่า ความงาม จากกลีบหัวใจ ไม่ลอดผ่านกาลเวลา

Tuesday, December 2, 2008

ลานชีวิต




ธรรมชาติกับชีวิต รูป เรื่อง ความคิด มีลมหายใจ

Monday, December 1, 2008

"Things I have learned in my life so far"



บทนี้ขอยืม ภาษาอังกฤษ มาเป็นตัวโปรย ดึงโซ่ ดึงตรวนลิขิต สังเกตชีวิต เห็นถูก ลองผิด ทุกชีวิต มีบทเรียน

อีกหกเดือนหน้า ใกล้เข้ามา อายุสามสิบเจ็ดคือวัยใหม่ แต่ เวลานี้ ถือโอกาสนั่งคิด นั่งถาม "เราได้เรียนรู้อะไรจากชีวิตบ้าง"

คำตอบไม่ตายตัว ถัวเฉลี่ยความคิด บทเรียนชีวิต มีหัวใจใสโปร่ง มีหลายบท ที่ได้เรียนรู้ ตามอักขระบรรยาย ข้างล่างนี้

--ทำฝันให้เป็นจริง เป็นจัง--ความฝัน เป็นแรงผลัก หนุน ดัน เป็นน้ำอุ่น ในวันหนาว เป็นน้ำเย็น ในวันร้อน ความฝัน สำคัญยิ่ง ทุกสิ่งเดินหน้าด้วยความปรารถนาดี เพราะมีความฝันเป็นจุดหมาย มีความฝันเป็นแผนที่นำทาง

--ยามทุกข์ ให้มุ่งเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ--หัดเรียน ให้รู้ มีครูชีวิตนำทาง ทุกข์หนา สาหัส ปัดเป่า ให้แผ่วเบา เพราะ เราไม่หยุดเรียน อยากเรียน เขียน อ่าน ภาษา สารพัน ให้รีบเรียน โยคะ กีฬา นานาชนิด ทำอาหาร ทำงานฝีมือ เรียนเถอะ เรียน ความทุกข์จะสลาย กลายเป็นความสุขใจ การจดจ่อ ฝึกทักษะ ใหม่ๆ ช่วยเค้นเอาความสามารถดีๆ ที่แอบหลบ แอบหลับ กลับให้ตื่น ออกมาเดินเล่นอีกครั้ง การเรียนรู้สิ่งใหม่ๆช่วยให้ประสาทสัมผัสตื่นตัวปนตื่นเต้น

--ทำผิดให้ ขอโทษ ถ้าโกรธ ให้รีบลืม--คิดไป ไตร่ตรองมาแล้ว ไม่ต่ำกว่าสิบครั้ง ทุกคนทำผิดได้ ทุกคนขอโทษได้ ต้องรีบขอโทษ โกรธ ขึ้ง เคือง แค้น แสนนิสัย ไม่สนุก ไม่ดี ทิ้งไป ให้รีบทิ้งไป โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า ตามคำพระว่าไว้ ขอโทษทุกคนถ้าเราทำอะไรไม่ดีไว้

--หาเวลา นิ่ง เงียบ คิด เขียน--ความสมดุลของชีวิตอันรีบเร่ง หาได้ง่ายจากการนั่งในที่สงบ สักพัก เปิดกลีบใจ ฟังเสียงหัวใจสนทนา ฟังคำถามที่ชีวิตเฝ้าถาม เขียนหาคำตอบ สงบ นิ่งๆ ยิ้ม หาเวลาให้ได้

--แสวงหา สร้าง ฟัง บทสนทนา ดีๆ--สิ่งเหล่านี้ช่วยเพิ่มแรงบันดาลใจ เพิ่มเชื้อเพลิง บทสนทนาดีๆคือความซุกซนที่สะกิดหัวใจผู้ใหญ่ให้เริ่งร่า อีกครั้ง

--เคารพตัวเอง เคารพผู้คนรอบข้าง--เคารพ นบนอบ โต้ตอบด้วยความสุขุมถ้าจำเป็น เคารพธรรมชาติ ไม่บุกบั่น ไม่ทำลาย เคารพสิทธิ ช่วยสร้างความเสมอภาค ขจัดความลำบาก เคารพซึ่งกัน และ กัน

--เดินทาง--การเดินทางไม่จำเป็นต้องมีวีซ่า ไม่ต้องมีเงินตรามหาศาลเสมอไป เดินทางไปทบทวนความตะขิดตะขวงใจของตน มุ่งหน้า แก้ไข เดินทางใหม่ เดินทางไปหาความฝัน ความหวัง ไม่ต้องไปที่ที่แพง แต่ไปที่ๆ ความสนใจเป็นตัวนำ ถือกล้อง บันทึกภาพ บันทึกใจในสมุด ในชิวิต เดินทางกลับบ้าน เดินทางไปทำงาน เดินทางไปตลาด เดินไปในที่ที่มีทาง และ เดินไปในที่ที่ไม่มีทาง
ทำหน้าที่เป็นผู้ถางทาง เป็นผู้นำ เป็นผู้เดินทาง

--ถามด้วยความสนใจ--อยากรู้ต้องถาม ด้วยความสนใจ ได้ถาม ได้คำตอบ ได้ทางเลือก ได้คิด ได้เล่นกับชีวิต มีคำถาม มีความสนใจ มีเพื่อนใหม่ มีความสนใจใหม่

ยังไม่หมด ยังไม่จบ สำหรับบทเรียนที่ได้เรียนรู้จากชีวิต ยังมีความเกี่ยวโยง ความอยากรู้ อยากสู้อีกเยอะ
อีกหกเดือน จะขยายบทเรียนที่ได้เรียนรู้จากชีวิต อีกครั้ง

Things I have learned in my life so far--คือความสัมพันธ์ที่ตนเองให้คุณค่ากับชีวิต คุณค่าเหมือนต้นไม้ แตกก้าน กิ่งใบ สมบูรณ์ หรือเหี่ยวเฉา ขึ้นอยู่กับเรา ว่าปลูกต้นไม้ที่ใด

ร่ายรำ


ร่ายรำ ตามลม ชื่นชมชีวิต
หมุนเฟือง เนืองนิจ ชีวิตมีหลายทิศ บ้างทวนนาวา บ้างตามตำรา น่าคิด
มากหน้า ล้านตา มีโชค ปนโศก ทุกวัน มีสัจธรรม

วันนี้ มีข่าวดี หัวหน้าชื่นชม การงาน เพิ่มเงินเดือนให้ มีใช้ พอเก็บ
เศรษฐกิจ ย่ำแย่ แต่เรายังไม่ ยวบ
ตำราชีวิต เขียนไว้ไม่ผิด มีโชค ปนโศก

ใจพอง ได้หน่อย กลับค่อยๆ ยุบลงอีก
เสียงโทรศัพท์ ส่งข่าว จากคนข้างใจ รถเสีย ต้องเข้าอู่กระทันหัน

อะไรจะเหมาะเท่า ข่าวดีที่ว่า เงินเดือนขึ้น พอจ่ายค่าซ่อมรถ

ร่ายรำไปตามจังหวะชีวิต ไม่ยึดติด ไม่ว่ากัน

About Me

My photo
almost reaching her 40 and she is very happy to be able to wake up everyday, learn and live a good life.