ตอนบ่าย ขับรถไปบ้านป่า ไปคุยเรื่องชีวิตที่ผ่านมากับคนใกล้ใจ
เดินไปตามคลอง ดูสายน้ำ เดินไปอย่างสงบ ชอบชีวิตสงบๆ
ป่าตอนบ่ายในฤดูหนาวให้ความอบอุ่น ให้กำลังใจ เปรียบได้กับบ้าน
บ้านที่ว่า คือบ้านป่า
ความผูกพันกับธรรมชาติก่อตัวขึ้นในใจ ราบรื่น เรี่อยๆ เรียบ มีความเงียบเป็นคำเชิญให้เข้าบ้าน
ผลักกิ่งไม้ เปิดบานหัวใจออกไปสนทนากับเปลือกไม้ มอง ผ่าน เห็น เช่นเป็นไป เห็นใจ ลึกชัดถนัดขึ้น เห็นบ้านหลังใหม่
ชอบไปบ้านป่า ไปเติมความหวัง ไปขอบคุณความสัมพันธ์ของมนุษย์กับธรรมชาติ
ถ้าขาดบ้านป่า ใจอาจราวร้าน เหมือนขาดอู่้ำน้ำ อู่ข้าว เหมือนขาดอากาศ
เดินเหนื่อย พักนั่งบนขอนไม้ผุ เห็นสายน้ำ ยาว กว้าง ไกล ใหญ่ ลึก
ความสงบมีพลัง ความเงียบคืออำนาจ ความงามอยู่ที่หัวใจของคนมอง
ความสุขอยู่ที่ปลายเท้าในบ้านป่า
No comments:
Post a Comment