สาวอีสาน

เมื่อวันก่อนได้อ่านบทความ online จากหนังสือพิมพ์ภาษาไทย เป็นเรื่องสัพเพเหระ เกี่ยวกับชีวิตคนเมืองหลวง-- กรุงเทพ เมืองที่เราเกิดและเติบโต รู้จักเกือบทุกซอกทุกมุม รู้ใจคนเมือง----อ่านบทความเรื่องความสลับซับซ้อนของกรุงเทพ ของชีวิตในเมืองหลวง ยิ่งทำให้คิดถึงภาพชีวิตในอดีต สมัยเป็นนักศึกษา นั่งเหม่อมองสายน้ำเจ้าพระยา บางคราแอบหนีจากวิชาที่ไม่ชอบไปนั่งเรียนรู้จักโลกที่ระเบียงวัดพระแก้ว ไปแอบฟังฝรั่งพูดภาษาอังกฤษ เกือบสามสิมปีที่เมืองนั้น ความซับซ้อนที่ซ่อนอยู่ในความงดงาม เคลื่อนไหว อิ่มตัว อิ่มใจ ทำให้เรารักเมืองหลวงได้ไม่ยาก

ชีวิตเติบโต ผ่านไปตามวัย การทำงาน ตามประสบการณ์ชีวิต ชีวิตโสดกระโดดเป็นชีวิตคู่ คู่กับคนต่างภาษาต่างวัฒนธรรม จากกรุงเทพ เดินทางผ่าน--พัก--- ไปทำงาน ตะลุยไปหลายจังหวัด ทั่วทุกภาคของประเทศไทย ไปถึงประเทศลาวเพื่อนบ้านใกล้เคียง งานสุดท้ายได้สอนหนังสืออยู่ที่มหาวิทยาลัยที่จังหวัดเชียงราย ทางภาคเหนือของไทย จากนั้นเข็มชีวิตเปลี่ยนให้ไปอยู่ North America เกือบห้าปี

เดินทางผ่านหนาว ผ่านลม ห่มฝน เห็นแดดเดินมาใจเริงร่าเปลี่ยนไปเป็นคนละคน พอแดดผ่านใจเริ่มคืนสู่ภาวะแห่งความจริง--คิดถึงแม่---อยากกลับบ้าน

ถึงครานี้ลมหนาวหนุนผ่านให้กลับบ้าน กลับเมืองไทย ไปอยู่ใกล้ๆแม่ผู้ซึ่งมีบ้านเกิดอยู่อีสาน จังหวัดกาฬสินธุ์ คราวนี้ลมพัดแรง ตัดสินใจถอนราก เก็บของลงกล่อง จากดีซีกลับอีสาน

โอ้ ตื่นเต้น ตื่นใจ

คราวหน้าจะได้อ่านบทความใหม่ๆจากมุมมองของสาวอีสาน---คงไม่นานเกินใจรอ