โล่งใจ

เห็นฟ้าโปร่ง ใจเริ่มตื่น เห็นขอบความหวังวิ่งมาจับหัวใจ
วันนี้เริ่มเห็นน้ำหนักอันพอเหมาะพอดีในชีวิต วันที่เห็นรอยต่อของฤดูหนาวสู่ฤดูใบไม้ผลิ-บาน
ฟ้ามืด เทา ยาวในฤดูหนาว ใจถูกเก็บไว้ในซอกลึก--ไม่โปร่งเหมือนวันนี้

เปิดม่านที่กระจกบานใหญ่ รูดไปถึงริมสุด มู่ลี่พลาสติกสีขาวขุ่นเผยภาพท้องฟ้า--ไร้กำแพงกั้น ไร้เมฆ
ฟ้าโล่งโปร่ง-- ใจสบาย--ตัวสะอาด--ไออุ่นๆของแดดยามสาย เอื้อมมาดึงมุมปาก ให้กางออกตามธรรมชาติ
บรรยากาศอันอึมครึม ใจขุ่น หม่นเศร้า ตกลงที่ขอบหน้าต่าง ไม่คิดจะเอากลับด้วย
ทิ้งไว้ที่นั่นแหละ อะไร อะไรที่ไม่โล่ง ไม่เบา จะไม่เอาอีก

ฟ้าโปร่งเชิญใจให้เดินทางออกจากความมัวมืด ไปสู่ที่ๆ โปร่ง เบา สบาย
เปิดหน้าต่าง เปิดใจรับอารมณ์ใหม่ ฟ้าเปลี่ยนทุกวัน อารมณ์ปรับเปลี่ยน-ตามกัน
ฟ้าคือหลังคาคลุมใจ ฟ้าโปร่งใจโล่ง-สบาย