Hope Portfolio

บ่ายวันพฤหัส ตัดสินใจเดินไปห้องสมุดข้างบ้าน
ห้องสมุดเล็กๆแต่มีเรื่องราว มหัศจรรย์บรรจุอยู่ในหนังสือ--ความคิดล้นตัว ล้นหัวใจ
เดินไปสะดุดหนังสือหลายต่อหลายเล่ม เชื้อเชิญให้หยิบมาอ่าน พลิก ดม ชม ดู
นั่งเรียบเรียงความคิดตามตัวอักษร จากเรื่องอาหารสุขภาพ ศิลปะ วิทยาศาสตร์ ท่องเที่ยว เกษตร นิทาน
จากทุกมุมโลก---
ปฏิสัมพันธ์ของตัวอักษรที่วิ่งผ่านหน้าช่างน่ารักเกินกว่าจะเก็บยิ้มไว้เงียบๆคนเดียว
มนุษย์ช่างอ่าน คิด เรียน เขียน เกินใจพรรณนา
มนุษย์เดินทางตามความหวัง และ ความฝัน มี Hope Portfolio บรรจุเต็มหัวใจ
มนุษย์เรียนรู้จากประสบการณ์ที่ผ่านเข้ามาในแต่ละวัน
ชีวิตเหมือนคลัง Portfolio เก็บความรู้สึก อารมณ์ ความรู้ ประสบการณ์
อ่านหนังสือ อ่านชีวิต ให้ Portfolio ใหญ่ โต กว้าง และสมดุล
เพื่อจะบ่ม ปลายทางของชีวิตให้นุ่ม แน่น

จับดอกไม้

ยื่นมือ ลูบกลีบเรียบๆของดอกไม้ ดอกอะไรก็ได้ ง่ายงาม ไม่ว่ากัน เหมือนได้จับปลายท้องฟ้า
ดอกไม้ที่ว่าคือความหวัง กับ ความฝันนั่นเอง --หวาน สงบ --ไม่สัมผัสด้วยหัวใจ ไม่อาจรู้แจ้ง
ท้องฟ้าดั่งจุดหมายในจินตนาการ อาจจะกว้าง มหาศาล ใหญ่ สูงเกินคำบรรยาย
ที่ไหนๆ ไม่ว่า ใกล้ ไกล เกินความจริง เหนือความฝัน ถ้าไม่ไปก็ไม่ถึง

ยืนนิ่งที่ริมแผ่นดิน

นิ่งๆเงียบน้อยๆ ปล่อยให้ความฟุ้งซ่่านเดินเรียงผ่านหน้าไป หยุดยืนนิ่งๆที่ริมแผ่นดิน
มีคนบอกเราว่า ถ้ามนุษย์ได้อยู่ใกล้ธรรมชาติ ใกล้ๆดิน จะมีความสุขลึก
จะลดละความโลภ โกรธ หลง ได้ง่ายๆ
เราน้อมคำ ยิ้มรับด้วยความเต็มใจ เห็นท่าจะจริง
สิบวันก่อนได้อยู่ใกล้ดิน ติดภูเขา ใจวิ่งวุ่นแต่ผลักตัวให้หยุดนิ่ง สองขาชิดติดแผ่นดิน-ประเทศเปรู
ความสุขโอบรอบตัว ล้อมรอบหัวใจเีงียบๆ
ดินกลบวิญญาณขบถ ดินปลูกต้นแห่งความสุข ให้หัวใจเดินหน้าต่อไป

ภูเขา-ในใจ

พักงานการประจำ ไปดูภูเขา ก้อนหิน ธรรมชาติสดๆ ที่ประเทศเปรู ไปดูมาชู ปิชู หนึ่งในความมหัศจรรย์ที่กลุ่มชาวอินคา สร้างไว้ให้กับโลก เห็นก้อนหินเรียงตั้ง อย่างสง่า สงบ บนภูเขาลูกสูงใหญ่
ยามเช้าของวันปกติ กลายเป็นห้วงเวลา ที่ยากจะลืมเลือน -ครั้งหนึ่งในชีวิต
นึกถึงหัวใจของคน นึกถึงความฝัน-ที่เป็นจริง
เราจะมีอีกสักกี่ฝัน เราจะต้องดั้นด้น ทำฝันนั้นให้เป็นจริงอีกกี่ครั้ง เพื่อที่จะได้รับรู้ ซึมซับความเข้าใจ เห็นคุณค่าแห่งความเป็นมนุษย์ที่ดี
เราจะต้องปีนข้ามภูเขา-ในใจอีกกี่ลูก เพื่อที่จะเข้าใจว่า การเดินทางขึ้นสู่ที่สูงคือการเตรียมพร้อม น้อมรับให้กับทางกลับ ทางเดินลงภูเขา--ลูกแล้ว ลูกเล่า
ใจหนอ ใจเจ้า--ประสบการณ์ และ การเดินทางสอนให้เห็นความเป็นเช่นนั้นของสรรพสิ่ง

ป่าเป็น Therapy

ป่า กว้าง สวย สะอาด ทั้งในมิติแห่งจินตนาการ และ ป่าใกล้บ้านเรา
ยามใดที่เหนื่อยล้า จากภาระ หน้าที่ ความสัมพันธ์ ความผูกพัน ในชีวิต
เดินเข้าป่า- ใกล้บ้าน ได้ใจที่พร่องหาย กลับคืนมา -ง่าย งามๆ เป็นเหมือน therapy ที่ไม่มีขีดจำกัด
เพื่อนกี่คนต่อกี่คนที่รู้จัก ที่มาเยี่ยม-ที่นี่ จับพาเดินเข้าป่า-ทุกคน
ระหว่างทางเดิน ใครต่อใครต่างพากันอุทานออกมาว่า ไม่เคยคิดว่าเมืองหลวง-ของโลก?-จะมีธรรมชาติ ขนาดใหญ่ หลบซ่อนตัว อยู่เงียบๆ -เดินผ่านตัวตึก สูงใหญ่ เพียงไม่กี่นาที เห็นกิ่งก้าน ตระหง่าน งามตา สีเขียวหลายเฉด หลายทรงชูสบัดพลัด ปลิว ลิ่วลู่ตามลม
บรรยากาศโน้มน้าวใจให้อยู่กับปัจจุบันขณะ
ป่าสร้าง ล้างความขุ่นมัว เพิ่มอากาศสะอาดให้สูดดม หายใจลึกๆ ยิ้มอิ่มในใจ
ผ่อนลมหายใจออก ได้ความสมดุลคืนมา
ประโยชน์จากป่าไม่เคยหมด จากโลก จากมนุษย์ จากตัว และหัวใจ
"It was not meant that the soul should cultivate the earth, but that the earth should educate and maintain the soul." Margaret Fuller, Memories, 1840
สำหรับเรา ป่าเป็น Therapy ชนิดพิเศษ ไม่ต้องนัดหมาย ไม่ต้องวุ่นวายอะไรกับใครทั้งสิ้น
เงียบๆ เดินเข้าป่า ทุกก้าวเดิน ช้าๆ ถอยออกมา ได้ความสงบ-ในชีวิต

รูปเงา เล่าเรื่อง

เห็นเงานกในสายน้ำ เหมือนเห็นวิญญาณตัวตน-ในป่า
สงัด อัสดง แสงอาทิตย์ ตกลงผืนดิน แผ่ผ่านท้องน้ำ
เห็นเงา อดแอบคิดถึง-ตัวเรา กับเรื่องราว มากมาย

เห็นเงา เห็นโครง ตัวตนผ่านล้น มีสายน้ำ สายใส สะท้อนหัวใจ สะท้อนร่างกาย
รูปเงา สร้างเป็นเรื่อง-ได้หลายเรื่อง จับรายละเอียดมาใส่กรอบ ตีตารางให้เข้ม
เค้นหาแก่น ใคร่ครวญหารายละเอียด
รูปเงาที่เราเห็น เล่าผ่านมาได้หลากฉาก
เห็นวิญญาณ เห็นภาพชีวิต- ผ่านการกระทำ

เห็นเงานก-อดเปรียบเทียบว่าถ้าเห็นเงาตัวเรา-
เรื่องที่ผ่านออกมาจากตัว จะมาจากเงา หรือ จะมาจากเรา
เงา กับ เรา มีเรื่องมากมาย หลายร้อยหลายเรื่อง

เงาสะท้อนตัวเรา รูปเงาเล่าเรื่อง ชีวิตปรับปรุง ปราดเปรื่อง
เรื่องที่มี-ไม่เคยเห็นเงา

ลิงโลด

กระโดด โลดเต้น-หัวใจสว่าง อะไรที่เลือนลาง ค่อยๆกระจ่าง ชัดแจ่ม-ในใจ
กระโดด โลดเต้น หัวใจพองโต ตุบตับ จับจังหวะไม่ได้ เต้นถี่ๆ ดีใจ
วันนี้สะสาง-งานวันสุดท้าย-ก่อนวันพักร้อน ความรู้สึกแบบนี้ได้มาไม่ยาก ไม่ง่าย
ปีละหนึ่งครั้ง
ปีละครั้งหนึ่งที่ได้หยุดพักร้อน พักผ่อน ยาวๆ ลืมเรื่องราวความสับสนอลหม่าน- จากงานการ
ปีละครั้งหนึ่งที่ไม่มีตารางกำหนดภาระกิจ-ในชีวิต
อยากตื่น กิน ดื่ม หลับนอน ที่ไหนเมื่อไหร่ ทำอะไรต่ออะไร ก็ได้-ดั่งใจ
ปีละครั้งหนึ่งที่ ความหรรษา ตื่นตาตื่นใจ จากการเดินทาง จะเปลี่ยนกรอบชีวิต ปรับความคิดให้เข้าที่เข้าทาง

ปีละหนึ่งครั้งที่การพักวางภาระหน้าที่คือโอกาสในการเห็นคุณค่าของหน้าที่ในชีวิต-เห็นหัวใจลิงโลด อีกครั้ง

ขุ่นครั่ง

ขุ่นครั่ง ค้างคา กาแฟแก้วใหญ่ ส่งคาเฟอีนไหลผ่าน จากปลายปาก จิบใหญ่ จับใจ
ความคิด ค้างคา ไม่สว่าง ไม่กระจ่าง หาทางไม่ออก
ขบคิดถึงปัญหาในสังคม ปัญหาในชีวิตของแต่ละคน ขยักขย่อน ซ่อนเงื่อน
บางที-ไร้ทางเดิน บางวันอาจเดินถลำ ตำตอ
กาแฟแก้วใหญ่หมดไปอย่างง่ายดาย
ใจลอย
คิดถึง
ทางออก

วันนี้คิดไม่ออก
หัวใจขุ่นๆ รอหาวันใหม่

รูปร่างของความคิด

รูปร่างของความคิด ไม่มีถูก ไม่มีผิด คิดได้ทุกแบบ ทุกวัน
คิดให้หวานทั้งเปลือกนอกถึงแก่นใน-ใจ ก็คิดได้
คิดให้สนุก ลองนั่งเล่น คิดความมหัศจรรย์ของชีวิต ก็คิดได้
คิดเชิงบวกยิ่งมันส์ ยิ่งเพิ่มพลัง-ใจ คิดได้ ได้คิดดี
คิดตามมิติจริง-ของชีวิต ก็คิดได้ วันไหน วันดี คิดดี ชีวิตมีค่า
คิดฝัน อยากเห็นโลกล้านมุม ย่อมคิดได้ หยิบมุมโปรด มาขัดเกลา
คิดเห็นเวลา คุณค่า โอกาส-ในชีวิต
ความคิดควบคุมหัวใจ ยิ่งคิด-ไกล หัวใจพองใส ใหญ่โต
รูปร่างของความคิด มองไม่เห็น เพียงแค่รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงในใจ
มีหลายแบบ
มีทุกวัน