skip to main
|
skip to sidebar
ผ่านดินอเมริกา
แอบมองชีวิตในโลกหลากสี
Thursday, August 27, 2009
จับดอกไม้
ยื่นมือ ลูบกลีบเรียบๆของดอกไม้ ดอกอะไรก็ได้ ง่ายงาม ไม่ว่ากัน เหมือนได้จับปลายท้องฟ้า
ดอกไม้ที่ว่าคือความหวัง กับ ความฝันนั่นเอง --หวาน สงบ --ไม่สัมผัสด้วยหัวใจ ไม่อาจรู้แจ้ง
ท้องฟ้าดั่งจุดหมายในจินตนาการ อาจจะกว้าง มหาศาล ใหญ่ สูงเกินคำบรรยาย
ที่ไหนๆ ไม่ว่า ใกล้ ไกล เกินความจริง เหนือความฝัน ถ้าไม่ไปก็ไม่ถึง
No comments:
Post a Comment
Newer Post
Older Post
Home
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Blog Archive
▼
2009
(119)
►
December
(1)
►
November
(4)
►
October
(14)
►
September
(10)
▼
August
(9)
Hope Portfolio
จับดอกไม้
ยืนนิ่งที่ริมแผ่นดิน
ภูเขา-ในใจ
ป่าเป็น Therapy
รูปเงา เล่าเรื่อง
ลิงโลด
ขุ่นครั่ง
รูปร่างของความคิด
►
July
(5)
►
June
(4)
►
May
(4)
►
April
(6)
►
March
(9)
►
February
(21)
►
January
(32)
►
2008
(40)
►
December
(20)
►
November
(20)
About Me
ศุภลักษณ์ มาตรเลี่ยม
almost reaching her 40 and she is very happy to be able to wake up everyday, learn and live a good life.
View my complete profile
No comments:
Post a Comment