คิดถึงบ้าน เป็นห่วงอารมณ์ที่บ้านเกิด ตัวตนเดินทางห่างไกล หัวใจร่ำไห้หาวัน ทวงหาคืน อ้นอบอุ่น กับแม่ และครอบครัวคิดถึงบ้าน ยามนี้ ใจเดินทางไปทั่วหล้า แต่ กายาไม่เคลื่อนมาก
คิดถึงบ้าน ใครจะรู้บ้างว่า ชีวิตที่สมบูรณ์ และมีค่า คือชีวิตที่ลมหายใจ ความหวังเดินนำหน้า เพราะมีความหลังหนุนหลัง แน่น หนา หนัก ลึก
คิคถึงบ้าน เพราะบ้านต่อเติมพลัง ให้ได้ทุกขณะ บ้านหลังเล็ก หรือหลังโต ก็ไม่โก้เท่าบ้านที่เราคิดถึง
คิดถึงบ้าน ตอนโพล้เพล้ ยามดวงอาทิตย์แตะมือเปลี่ยนรับจันทร์ ใจของคนไกลบ้าน หวั่น แหว่ง ดวงจันทร์นำแสงสลัวมาให้ใจ
คิดถึงบ้าน พ่อ แม้จะไม่อยู่บนโลก แม่ ผู้หญิงที่เราเป็นห่วงเต็มประตู พี่ๆ น้อง และ หลานๆ ทุกคน คงไม่รู้ว่า ลูกคนที่อยู่ไกลบ้านที่สุด คือคนที่คิดถึงบ้าน ทุกลมหายใจ
No comments:
Post a Comment