ไม่น่าเชื่อว่าขนมปังจะเป็นตัวเร่งผลึกความคิดในการใช้ชีวิตต่างแดน ให้เข้มข้น มีมิติที่แตกต่างขณะที่ยืนนวดแป้งเพื่อทำขนมปัง อุ้งมือที่คลึง แผ่นแป้งช่วยเค้นมวลอากาศ ที่ไม่จำเป็นออกไป
คุณปริสนา บุญสินสุข ผู้ซึ่งเราแอบชื่นชมอย่างออกนอกหน้า ในความสามารถในการทำอาหาร และ การเขียน ที่เปิดโรงเรียนทำอาหารฝรั่งคาวหวาน เขียนไว้ในบทความ เรื่องของขนมปัง ลงในนิตยสารอิมเมจ เมื่อสองสามปีก่อนว่า
“ การนวด เรียกได้ว่าเป็นหัวใจของการทำขนมปังทีเดียวแหละ เหตุผลแรกคือ เป็นการกระจายส่วนผสมทั้งหมดที่ใส่เข้าไป โดยเฉพาะยีสต์ให้ไปสู่ทุกส่วนของแป้งขนมปัง อีกเหตุผลหนึ่งคือการนวดทำให้โปรตีนในแป้งแปรรูปเป็นกลูเท็นหรือหมี่เหนียว ซึ่งเป็นองค์ประกอบที่ทำให้แป้งขนมปังมีความยืดหยุ่นและพองตัว การนวดทำให้แป้งตะกอน หรือ starch สลายตัวให้ยีสต์ใช้เป็นอาหารได้ จึงก่อเกิดเป็นฟองอากาศที่อัดแน่นไปด้วยกาซคาร์บอนไดออกไซด์ และฟองอากาศนี่และที่ทำให้แป้งขนมปังพองตัวขึ้น”
เมื่ออ่านบทความนี้จบก็พอจะเข้าใจขบวนการนวดขนมปัง และผลที่เกิดขึ้น คุณปริสนาได้บรรยายไว้อย่างชัดเจน แต่ ยิ่งตระหนักและตรัสรู้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับการนวดขนมปังก็ตอนที่สองมือคลึง เคล้าแผ่นแป้ง ตอนที่ได้เรียนรู้จากประสบการณ์ตรง และนำความรู้ที่ได้อ่าน มาเพิ่มความเข้าใจให้กับตัวเอง ขณะที่กำลังยืนนวดขนมปังอย่างน้อยวันละ สี่ชั่วโมง ทำขนมปังประมาณ สิบชนิด ทุกวันจันทร์ถึงเสาร์ ต้องทำอย่างรวดเร็วแข่งกับเวลาที่เดินหน้าไปอย่างมั่นคง
ประสบการณ์เข้มข้นยิ่งขึ้น เมื่อได้มานวดขนมปังที่อเมริกา การนวดขนมปัง สำหรับตัวเองยังมีความหมายถึงการพยายาม ไล่ความสับสน ไม่ลงรอย ให้เข้าที่เข้าทาง ช่วงของการนวดเค้นแป้ง ไม่น้อยกว่าห้าครั้งต่อหนึ่งก้อนขนมปัง เป็นช่วงเวลาแห่งการเตือนสติให้กลับมาอยู่กับเนื้อกับตัวอีกครั้ง นวด นวด เค้น เพื่อให้เนื้อแป้งรวมตัวกันอย่างสมดุล ให้ความคิดมีทิศทางที่เหมาะ ให้โอกาส ยีสต์ เกลือ นำตาล และไข่ไก่เปลือกสีขาว ทำงานร่วมกันเป็นทีมอย่างดี แบ่งหน้าที่อย่างชัดเจนเพื่อ เบนเข็มไปสู่จุดหมายเดียวกันคือ แป้งขนมปัง ที่พร้อมจะเข้าเตาอบ อุณหภูมิสามร้อยเจ็ดสิบห้าองศา เป็นเวลาประมาณอย่างน้อยสี่สิบห้านาที ความร้อน เหมือนความไม่พอใจต่อความไม่คุ้นเคย ช่วยแปรรูปความดิบห่ามให้หอมเนียนในที่สุด
ด้านกลับของความคิด ทำงานได้อย่างละเอียดอ่อน เพียงพลิกมุมคิด ภาวะความเติบโตทางอารมณ์กลับเปลี่ยนปรับ จับได้ อย่างไม่น่าเชื่อ สิ่งที่ท้าทายคือ ตัวเองไม่สามารถพลิกความคิดจากลบเป็นบวกได้ทุกครั้ง แปลกใจตัวเองเพราะสมัยที่อยู่เมืองไทย อยู่แผ่นดินถิ่นเกิด อะไรๆที่เป็นลบจับปรับให้เป็นบวกได้เสมอ อย่างง่ายดาย ไม่ต้องนวด
อยู่ที่นี่ อยากรักษาทักษะความชำนิชำนานที่เคยทำได้ที่เมืองไทย แต่พบว่าทักษะหลายๆอย่างกลบตัวเงียบไม่ออกมาทำงานอย่างคล่องแคล่วเหมือนเคย อเมริกาเปลี่ยนมุมคิด
“ การนวด เรียกได้ว่าเป็นหัวใจของการทำขนมปังทีเดียวแหละ เหตุผลแรกคือ เป็นการกระจายส่วนผสมทั้งหมดที่ใส่เข้าไป โดยเฉพาะยีสต์ให้ไปสู่ทุกส่วนของแป้งขนมปัง อีกเหตุผลหนึ่งคือการนวดทำให้โปรตีนในแป้งแปรรูปเป็นกลูเท็นหรือหมี่เหนียว ซึ่งเป็นองค์ประกอบที่ทำให้แป้งขนมปังมีความยืดหยุ่นและพองตัว การนวดทำให้แป้งตะกอน หรือ starch สลายตัวให้ยีสต์ใช้เป็นอาหารได้ จึงก่อเกิดเป็นฟองอากาศที่อัดแน่นไปด้วยกาซคาร์บอนไดออกไซด์ และฟองอากาศนี่และที่ทำให้แป้งขนมปังพองตัวขึ้น”
เมื่ออ่านบทความนี้จบก็พอจะเข้าใจขบวนการนวดขนมปัง และผลที่เกิดขึ้น คุณปริสนาได้บรรยายไว้อย่างชัดเจน แต่ ยิ่งตระหนักและตรัสรู้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับการนวดขนมปังก็ตอนที่สองมือคลึง เคล้าแผ่นแป้ง ตอนที่ได้เรียนรู้จากประสบการณ์ตรง และนำความรู้ที่ได้อ่าน มาเพิ่มความเข้าใจให้กับตัวเอง ขณะที่กำลังยืนนวดขนมปังอย่างน้อยวันละ สี่ชั่วโมง ทำขนมปังประมาณ สิบชนิด ทุกวันจันทร์ถึงเสาร์ ต้องทำอย่างรวดเร็วแข่งกับเวลาที่เดินหน้าไปอย่างมั่นคง
ประสบการณ์เข้มข้นยิ่งขึ้น เมื่อได้มานวดขนมปังที่อเมริกา การนวดขนมปัง สำหรับตัวเองยังมีความหมายถึงการพยายาม ไล่ความสับสน ไม่ลงรอย ให้เข้าที่เข้าทาง ช่วงของการนวดเค้นแป้ง ไม่น้อยกว่าห้าครั้งต่อหนึ่งก้อนขนมปัง เป็นช่วงเวลาแห่งการเตือนสติให้กลับมาอยู่กับเนื้อกับตัวอีกครั้ง นวด นวด เค้น เพื่อให้เนื้อแป้งรวมตัวกันอย่างสมดุล ให้ความคิดมีทิศทางที่เหมาะ ให้โอกาส ยีสต์ เกลือ นำตาล และไข่ไก่เปลือกสีขาว ทำงานร่วมกันเป็นทีมอย่างดี แบ่งหน้าที่อย่างชัดเจนเพื่อ เบนเข็มไปสู่จุดหมายเดียวกันคือ แป้งขนมปัง ที่พร้อมจะเข้าเตาอบ อุณหภูมิสามร้อยเจ็ดสิบห้าองศา เป็นเวลาประมาณอย่างน้อยสี่สิบห้านาที ความร้อน เหมือนความไม่พอใจต่อความไม่คุ้นเคย ช่วยแปรรูปความดิบห่ามให้หอมเนียนในที่สุด
ด้านกลับของความคิด ทำงานได้อย่างละเอียดอ่อน เพียงพลิกมุมคิด ภาวะความเติบโตทางอารมณ์กลับเปลี่ยนปรับ จับได้ อย่างไม่น่าเชื่อ สิ่งที่ท้าทายคือ ตัวเองไม่สามารถพลิกความคิดจากลบเป็นบวกได้ทุกครั้ง แปลกใจตัวเองเพราะสมัยที่อยู่เมืองไทย อยู่แผ่นดินถิ่นเกิด อะไรๆที่เป็นลบจับปรับให้เป็นบวกได้เสมอ อย่างง่ายดาย ไม่ต้องนวด
อยู่ที่นี่ อยากรักษาทักษะความชำนิชำนานที่เคยทำได้ที่เมืองไทย แต่พบว่าทักษะหลายๆอย่างกลบตัวเงียบไม่ออกมาทำงานอย่างคล่องแคล่วเหมือนเคย อเมริกาเปลี่ยนมุมคิด
เปลี่ยนชีวิต
อเมริกาให้โอกาสนวดชีวิตให้นวล
No comments:
Post a Comment