หลงเสน่ห์

ต้นไม้ใหญ่ ใบไม้แห้ง สีเขียวอ่อนปนแก่แซมน้ำตาล ท้องฟ้าสีคราม กว้างไกล สุดลูกหูลูกตา
แม่น้ำโปโตแมค และลำคลองที่ไหลขนานกับเมือง ซึ่งเป็นเส้นทางออกสนามของนักปั่นจักรยานมือใหม่ ขาใหม่อย่างเรา
ผู้คนเดินทางมากจากหลายทิศ หลายแผ่นดิน มาใช้ชีวิต มาเรียนหนังสือ มาทำงาน ที่นี่
ร้านอาหารจากนานาเชื้อชาติ เผ่าพันธ์ สาระพันแบบ รูปร่างต่างๆกัน กลิ่นและรสชาด ประกาศความเป็นเอกลักษณ์ของตัว
ความขัดแย้ง ความแตกต่างทางการเมือง ความคิด ทัศนคติ การแสดงออก ความเป็นตัวตน

คือภาพที่เราแอบหลงเสน่ห์ชีวิตเมืองหลวงของอเมริกา อยู่เงียบๆ
หลงเสน่ห์ความขัดแย้งในความความเรียบง่าย สนใจการดิ้นรน การแสวงหาของผู้คน

คนที่มีความหวัง และ ความฝันเป็นจุดหมายนำทาง
คนที่ตั้งหน้าตั้งตาเดินทางไปบนถนน ชีวิต อย่างเราๆ
คนที่กระหายความเปลี่ยนแปลง
คนที่พยายามรับรู้คุณค่าของประสบการณ์

คนที่หลงเสน่ห์ชีวิตที่เลือกได้
วันนี้ ปีที่สี่อเมริกา ค้นพบสิ่งธรรมดาๆในชีวิตว่า
การหลงเสนห์คือแรงบันดาลใจที่เราเลือกให้เกิดขึ้นได้
เสน่ห์ผลักให้หัวใจเดินไปหาความหวัง

มีพลังขึ้นอีกหลายเท่าตัวเพราะเดินออกไปหาเสน่ห์ใส่ชีวิต