ใจสุภาพ

วันนี้นักเรียนหนุ่มน้อยชาวเม็กซิโก Jose Louise Lopez Gomez ที่เราเคยสอนเมื่อปีก่อน เดินผ่านหน้าห้องทำงาน แวะเข้ามาทักทาย--ด้วยใจ พร้อมหอบยิ้ม แก้มใหญ่ มาฝาก ถามเราว่า เป็นยังไงบ้าง ดีใจที่เห็นหน้าครูอีกครั้ง เราเองกลับยิ่งดีใจมากกว่า ดีใจที่นักเรียนเข้ามาคุยด้วย

ในความคิดของเรา Jose เป็นนักเรียนที่ขี้อายที่สุด แต่ ช่างยิ้ม แถมชอบช่วยเหลือเพื่อนร่วมห้องตลอดเวลา ช่วยครู ยกโน่น จับนี่ ถึงแม้เรากับ Jose จะสื่อสารผ่านภาษาอังกฤษไม่ได้มากเท่าใจปรารถนา แต่ความดีลึกๆ ของนักเรียนคนนี้ ทำให้เราอดไม่ได้ที่จะยกให้เป็น นักเรียนที่มีใจสุภาพมากที่สุด--ในห้อง

Jose ทำให้นึกถึง การขัดเกลาชีวิตด้านใน ทุกขั้นตอน น่าจะเริ่มจาก ความสุภาพ และ อ่อนน้อมถ่อมตัว
ทั้งนี้ มิได้หมายถึง การยอมค้อมหัว ให้คลื่น พายุ ความลำเค็ญ เข็นใจ แต่ เป็นภาพสะท้อนตรงข้าม ความสุภาพ คือการเคารพสถานการณ์ คือความสงบ มีสติ ในการมองสถานการณ์ มีหัวใจที่เปิดกว้างรับรู้้ความแตกต่าง การยื่นมือออกไป-ไกลๆ-ไปสัมผัสประสบการณ์ในชีวิตที่ไม่คุ้นเคย จับชีวิตด้วยใจที่สุภาพ--สะอาด

ใจสุภาพช่วยประคองชีวิตของ Jose ให้งดงาม และที่สวยกว่านั้นคือ Jose ช่วยประคองใจเราให้สุภาพขึ้น