เย็นนี้นั่งกินข้าวกับเพื่อนเก่า หลายๆเรื่องในชีวิต โผล่แวบวาบกลับเข้ามาในความทรงจำ รู้สึกอบอุ่น บอกไม่ถูก คำถามแรกที่อยากรู้จากเพื่อน คือ ชีวิตเป็นยังไง"It is crazy" คือคำตอบแรก ที่หลุดออกมาจากใจ ของเพื่อนผู้หญิงชาวอเมริกันคนหนึ่งที่เคยรู้จักกันเมื่อสิบห้าปีก่อน เวลาทำหน้าที่ดีแท้ เที่ยงตรง คงมั่น หมุนมาช้าๆ ให้เราแอบชื่นชมวัยเยาว์ ให้เราแอบจับแขนขาของเวลา-ไว้ชั่วคราว-- แล้วบอกว่า "อย่าเพิ่งไป " อยู่ด้วยกันนานอีกนิด อยู่ให้เห็นความ-ไม่-จีรังของสังขาร อยู่เป็นพยานกับความเปลี่ยนแปลง-ในใจ
แต่เวลา-ละเลยคำขอ เฉยเิมิน หน้าตั้ง คอตรง หมุนไป ตามจังหวะที่กำหนดไว้-- "It is crazy" เราแอบคิดในใจดังๆ ชีวิตและเวลา เลือกเต้นสลับจับขา หมุน แกว่ง ไปมา ช้าบ้าง เร็วบ้าง
มิตรภาพเกิดจากประสบการณ์--ในแต่ละช่วงเวลา--ในชีวิต--ไม่ว่าระยะทางกับความเร็วจะขนาน กลมกลืนหรือ เหลื่อมล้ำ เราเรียนรู้จากเพื่อน เพื่อเรียนรู้จากเรา มิตรภาพที่เกิดขึ้นในเส้นทางจากวัยเยาว์สู่วัยผู้ใหญ่ คือมิเตอร์บอกว่าชีวิตมีจุดเริ่มต้น และจะยังคงหมุนต่อไป ตามแรงไขลาน ตามพลังศรัทธาของชีวิต
คุย เล่น คิด กิน ดื่ม --มีคำถาม และ คำตอบมากมาย จากการที่มิตรภาพเดินทางหวนกลับมาเยี่ยม-ในเย็นวันนี้ "It is crazy" เรามองหน้าเพื่อน พร้อมหัวเราะด้วยใจ ยินดีให้เวลาไหลผ่านมือ ผ่านใจออกไป พร้อมคำกล่าวลา --ยินดีที่มาเยือน
No comments:
Post a Comment